Wszyscy słyszeliśmy zwrot „ignorancja jest rozkoszą”.
Co w rzeczywistości jest bardzo prawdziwe. Okazuje się, że szczęście i inteligencja wzajemnie się wykluczają, ponieważ szczęście jest stanem umysłu, podczas gdy inteligencja jest zasięgiem umysłu. Im więcej wiesz, im więcej szukasz, tym trudniejsze staje się twoje życie.
Świadomość, że ktoś kłamie w oparciu o język ciała lub wyraz twarzy, zrozumienie złożoności frustracji społecznych i mnóstwo innych rzeczy może wydawać się wielkim prezentem dla niektórych, ale w rzeczywistości ta świadomość może być dla nas wielkim problemem.
Oto 7 powodów, dla których wiele inteligentnych i trzeźwych dusz nie znajduje szczęścia w życiu:
1. Mają skłonność do prześwietlania i przemyślenia wszystkiego
Słusznie jest powiedziane, że Ignorancja jest rozkoszą. Nadmierne myślenie sprawia, że świat wygląda na rozczarowujące miejsce zajmowane przez niewłaściwych ludzi i wydaje się bardzo niesprawiedliwym miejscem.
2. Chcą dopasować wszystko do swoich wysokich standardów
Nie chcą zadowolić się byle czym, są pewni tego, czego chcą w życiu, a wszystko, co jest poniżej ich oczekiwań, nie jest w stanie ich zaspokoić.
3. Są zbyt surowi dla siebie
Mają tendencję do osądzania siebie wbrew wysokim standardom i wysokim celom, które sobie postawili.
4. Są zwolennikami ciągłego wzrostu i nigdy nie są zadowoleni z teraźniejszości.
Zawsze dążą do czegoś większego, dając z siebie więcej wysiłku dążą do jeszcze lepszych efektów, nawet gdy mogą po prostu siąść i się zrelaksować. Prawie nie smakują tego, co zarobili. Nie dostrzegają piękna w tym co mają, dążąc cały czas do coraz lepszych efektów.
5. Nienawidzą pogawędek i pragną sensownych rozmów, co sprawia, że często są źle rozumiane
Często czują się samotni i źle rozumiani, ponieważ związek, którego szukają, jest rzadkością, często nie docenia się też głębi, z jaką widzą rzeczy.
6. Mają bardzo wysoką reputację, i aby ją utrzymać stale działają na granicy swojej wytrzymałości by jej nie stracić.
Nie mogą i nigdy nie powinni zawieść – są bowiem doskonałymi przykładami dla siebie i innych. Dlatego zawsze są gotowi, w skrajnym stresie, zamiast po prostu czasami odpuścić.
7. Są absolutnymi maniakami kontroli, co sprawia, że wiele obowiązków i oczekiwań ostatecznie na nich spada.
Zazwyczaj są to „silni” ludzie w grupie – z zerowymi potrzebami i nadludzkimi zdolnościami. Chcą by wszystko było perfekcyjne, takie jakie oni sami by stworzyli. Od innych oczekują niemożliwego, po czym ostatecznie wszystkie obowiązki spadają na nich, ponieważ muszą mieć nad wszystkim kontrolę, uważając że inni sobie nie radzą tak dobrze jak oni.
„Wszyscy ludzie, którzy osiągnęli doskonałość w filozofii, w poezji, sztuce i polityce – nawet Sokrates i Platon – mieli melancholijny habitus; w rzeczy samej, niektórzy cierpieli nawet z powodu choroby melancholicznej. „- Arystoteles
